Τα καλύτερα βιβλία που διάβασα

Από σήμερα θα προσπαθήσω κάθε μέρα που δεν θα κάνω κάποια ανάρτηση σε θέμα της επικαιρότητας κ.λπ., να ανεβάζω την περίληψη ενός από τα αγαπημένα μου βιβλία.

Τα βιβλία αυτά δεν θα τ’ ανεβάζω με τη σειρά του πιο αγαπημένου βιβλίου αλλά του πιο αγαπημένου συγγραφέα.

Έτσι οι σειρά των συγγραφέων θα είναι 1. Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε 2. Ιζαμπέλ Αλιέντε 3. Νίκος Θέμελης 4. Κάρλος Ρουίζ Ζαφόν και 5. Στίβεν Πρέσσφιλντ (αυτή είναι η πεντάδα των αγαπημένων μου συγγραφέων).

Αν αντίθετα τ’ ανέβαζα με τη σειρά των αγαπημένων μου βιβλίων θα ήταν 1. Η Σκιά του Ανέμου του Ζαφόν 2. Το Σπίτι των Πνευμάτων της Αλιέντε 3. Ο Πίνακας της Φλάνδρας του Ρεβέρτε και πάει λέγοντας.

Το κάνω αυτό για να μοιραστώ με όσους το δυνατόν περισσότερους τα βιβλία που έτυχε να διαβάσω και μου άρεσαν, αλλά και για να προσπαθήσω να ξαναθυμηθώ την εποχή, τις περιστάσεις και τα συναισθήματα που είχα όταν διάβασα το καθένα.

Αλλά διαπίστωσα ότι αν τύχει και ξαναδιαβάσω κάποιο από αυτά, ναι μεν θυμάμαι εκείνη την εποχή αλλά δεν μπορώ να έχω και τα ίδια συναισθήματα.

Σας τυχαίνει να συνδυάσετε ένα βιβλίο με μια κατάσταση; Εμένα μου συμβαίνει, και όχι μόνο με βιβλία αλλά και με τραγούδια, φαγητά κ.λπ. ακόμα και τον καιρό, αν είναι φθινόπωρο, μουντός καιρός και βρέχει π.χ.

Η περιγραφή του κάθε βιβλίου θα είναι αυτή που γράφει πίσω το κάθε βιβλίο και μόνο στο τέλος θα κάνω λίγα δικά μου σχόλια.