Όπως
συνηθίζεται να λέγεται, οι πολιτικές εξελίξεις τις τελευταίες μέρες είναι
ραγδαίες.
Η επίσπευση
της εκλογής του ΠτΔ μέσα σ’ αυτόν τον μήνα (που για μένα καλώς έγινε, ε δεν
ήταν σωστό να τραβάει το σίριαλ έτσι όπως είχαν γίνει τα πράγματα) ανέβασε το
πολιτικό θερμόμετρο (κλισέ) και έφερε και σενάρια πρόωρων εκλογών.
Εγώ να σας
πω την αλήθεια δεν είμαι υπέρ των πρόωρων εκλογών, αλλά κομματάκι δύσκολο το
βλέπω να βρεθούν οι 180 βουλευτές που θα αναδείξουν ΠτΔ σ’ αυτή τη βουλή.
Εκτός και
αν, εκτός και αν λέω, γίνει κάνα «τρικ»
με την υποψηφιότητα, μετά τις δύο πρώτες εκλογές.
Τελοσπάντων,
μην αναλύσω τι έχω στο μυαλό μου γιατί θα πείτε ότι η φαντασία μου καλπάζει,
ούτε μάγος είμαι και ιδίως σε περίπτωση πρόωρων εκλογών τότε είναι που δεν
μπορώ να προβλέψω τίποτα για τη μορφή που θα έχει η Κυβέρνηση που θα προκύψει
απ’ αυτές.
Τα τελευταία
χρόνια τα όρια της πραγματικότητας έχουν διευρυνθεί τόσο στην Ελλάδα που
πράγματα που φάνταζαν παράλογα και εξωπραγματικά πριν, τώρα ν’ ανήκουν απολύτως
φυσιολογικά σ’ αυτήν (την πραγματικότητα) και πλέονείναι δύσκολο να προβλέωεις
οτιδήποτε.
Πάντως να
προκύψει μονοκομματική Κυβέρνηση δεν το βλέπω. Θα είναι δικομματική;
Τρικομματική; Ως και με έξι κόμματα μέσα μπορεί να γίνει, που να ξέρω;
Δεν λέω πως
οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις είναι όλες ίδιες και πως δεν έχουν διαφορά
δεξιά, κέντρο και αριστερά. Όχι, δεν ισοπεδώνω τα πράγματα. Υπάρχουν διαφορές.
Αλλά εμένα
κυρίως μ’ ενδιαφέρει η θέση κάποιου κόμματος απέναντι στην Ευρώπη και το ενιαίο
νόμισμα, το ευρώ.
Και δεν λέω
στη στάση του κάθε κόμματος γενικώς και αορίστως, γιατί αν ρωτήσεις, όλα σχεδόν
τα κόμματα θα σου πουν ότι είναι υπέρ της Ευρώπης και του ευρώ.
Και εδώ που
τα λέμε, δεν το καταλαβαίνω αυτό.
Γιατί να
είναι ταμπού να πει κάποιος ότι είναι κατά της Ευρώπης και του ευρώ; Γιατί έτσι
έχει καταλήξει, ταμπού. Κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι.
Πριν από
λίγο διάβαζα ότι σ’ ένα γκάλοπ που έγινε, το 72,4% απάντησε ότι θέλει η χώρα να παραμείνει οπωσδήποτε στην
ευρωζώνη.
Αυτό το «οπωσδήποτε» είναι τελικά όλο το ζουμί αν
και το πετάμε πολύ εύκολα.
Εμένα μ’
ενδιαφέρει σε κάποιο κόμμα, κατά πόσο η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας και το
ευρώ είναι προτεραιότητα και τι θυσίες (γιατί χωρίς κάποια θυσία ή παραχώρηση
δεν γίνεται τίποτα, πουθενά) είναι διατεθειμένο να ζητήσει απ’ τον λαό να κάνει
για χάρη αυτών των δύο.
Το είπα
πολλές φορές και θα το πω μια ακόμα: πιστεύω ότι η Ελλάδα έξω από το ευρώ θα
είναι πολύ φτωχότερη, όπως πολύ φτωχότεροι σε σχέση με τώρα θα είναι και οι
Έλληνες.
Καταρχάς
είναι πολύ αφελής όποιος πιστεύει ότι στην Ελλάδα
της Δραχμής κάποιος που τώρα παίρνει 1.000 ευρώ θα παίρνει 340.000 δραχμές
και το ματσάκι ο μαϊντανός θα κάνει 50 δρχ όπως έκανε παλιά.
Η ισοτιμία
ευρώ/δραχμής είχε κλειδώσει στο 1/340,75.
Το νέο
ελληνικό νόμισμα θα είναι πολύ υποτιμημένο και η ισοτιμία πολύ δυσχερέστερη.
Να μην
αρχίσω τώρα τα ίδια, πόσο πιο ακριβά θα είναι τα πάντα, μπλα μπλα.
Ας πω κάτι
άλλο. Αφού είναι αναμφισβήτητο ότι η Ελλάδα εισάγει σχεδόν τα πάντα που
χρειάζεται και με δεδομένο ότι οι πληρωμές στους προμηθευτές θα γίνονται σε
ξένο συνάλλαγμα, θα υπάρχει και το κόστος μετατροπής των δραχμών σε συνάλλαγμα
το οποίο θα επιβαρύνει τον αγοραστή, δηλαδή εμάς.
Όσοι
ταξίδεψαν σε χώρες εκτός ευρώ και άλλαξαν χρήμα στο τοπικό νόμισμα, θα
καταλαβαίνουν τι εννοώ.
Λεπτομέρεια
θα μου πείτε… Αλλά θα είναι άλλο ένα πράγμα που σίγουρα θα μας επιβαρύνει.
Και φυσικά
πολλά άλλα πράγματα που δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν όλα.
Η οικονομική
φέρνει επενδύσεις και οι επενδύσεις φέρνουν θέσεις απασχόλησης. Κ.ο.κ.
Κλείνοντας
θα ήθελα να σταθώ μόνο σε ένα πράγμα.
Κάποιοι λένε
«Δεν θα τολμήσουν να μας εξωθήσουν έξω
απ’ το ευρώ!» και αυτό το έχουν αναγάγει σε επιχείρημα.
Πόσο είναι η
ισοτιμία ευρώ/δολαρίου; 1/1,3 περίπου; Χωρίς τις χώρες τύπου Ελλάδας στην
ευρωζώνη να «σέρνουν» το ευρώ, η
ισοτιμία θα ήταν πολύ ευνοϊκότερη για το ευρωπαϊκό νόμισμα και άρα οι πολίτες
της ευρωζώνης πολύ πλουσιότεροι απ’ ότι είναι τώρα.
Άρα αν τυχών
«δεν τολμήσουν» σίγουρα δεν θα είναι
για οικονομικούς λόγους.
Αλλά δεν χρειάζεται και να δούμε στην πράξη αν τολμήσουν ή αν δεν
τολμήσουν.
