Βόρειοι και Νότιοι

Σήμερα θα ήθελα να γράψω για το αληθινά μεγάλο γεγονός των ημερών, το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, αλλά η επικαιρότητα είναι πολύ πλούσια και δεν θέλω να παραφορτώσω τη σημερινή μου ανάρτηση. Οπότε ας γράψω σήμερα μερικά σχόλια για τις υπόλοιπες τρέχοντες εξελίξεις και για το ποδόσφαιρο έχει ο Θεός και αύριο (που θα ξέρουμε και τη δεύτερη ομάδα του τελικού).

Χθες συναντηθήκαν στο Παρίσι Μέρκελ και Ολάντ προκειμένου να τα πουν κατ’ ιδίαν πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. σήμερα και αύριο στις Βρυξέλες. Φαίνεται πως διαμορφώνεται ένα σκηνικό διαμάχης Βορρά – Νότου, απ’ το ένα μέρος η Γερμανία και μαζί μ’ αυτήν οι βόρειες χώρες και απ’ το άλλο η Γαλλία γύρω απ’ την οποία συσπειρώνονται οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Και μέχρι να πούμε δόξα τον Θεό, λέμε πάλι βοήθα Παναγιά. Γιατί πιθανώς ανακουφισμένοι απ’ την ύπαρξη νέας Κυβέρνησης εδώ, πολλοί δεν ξέρουν πόσο σημαντική είναι η σημερινή Σύνοδος Κορυφής για το μέλλον του ευρώ, άρα και για τη χώρα μας.

Στον αμερικανικό εμφύλιο έχουμε υποσυνείδητα διαμορφώσει στο μυαλό μας Βόρειοι = καλοί & Νότιοι = κακοί (αρκετά αυθαίρετα πάντως). Εδώ όμως θα είμαστε αναγκαστικά με τους Νότιους. Έχει πάντως το δίκιο της και η Άνγκελα όταν μιλάει για συνάρτηση «αλληλεγγύης, ευθύνης και ελέγχου». Ε, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Αλληλεγγύη και «Κοινοτικοποίηση» των βαρών οκ, αλλά και ενίσχυση της εξουσίας των θεσμών της Ε.Ε. επί της εθνικής εξουσίας των κρατών-μελών, με άλλα λόγια περισσότερη Ευρώπη. Γιατί αν η Ε.Ε. συμβάλλει και επωμίζεται βάρη εκεί που επωμίζεται, σαφώς και πρέπει να έχει και λόγο επί των πράξεων.

Ένα άλλο θέμα της επικαιρότητας που με κέντρισε είναι η παραίτηση Βερνίκου.

Τι σας έγραφα στις 8/6; Πως ότι δεν επιτρέπεται δεν επιτρέπεται, πάει και τελείωσε, πέρα από ηθικολογίες. Και έτσι μόνο δεν θα υπάρχουν διαφωνίες και ασάφειες, διότι στην Ελλάδα έννοιες όπως η ηθική είναι σαν το λάστιχο: τις τραβάς όσο θέλεις και εφαρμόζουν όπου θέλεις.

Ο Νόμος προβλέπει ότι η συμμετοχή σε off-shore εταιρεία αποτελεί κώλυμα για την υπουργοποίηση κάποιου. Οπότε ο κ. Γιώργος Βερνίκος κακώς έγινε υφυπουργός Ναυτιλίας. Μου θύμισε δε περιπτώσεις που συνάντησα ως δημοτικός υπάλληλος, δημοτικών συμβούλων που παρανόμησαν γιατί δεν γνώριζαν για τη Νομοθεσία περί ασυμβίβαστων. Όντως δεν γνώριζαν οι άνθρωποι, αυτό το διαβεβαιώνω προσωπικά, άλλωστε σε πολλές περιπτώσεις δεν υπήρχε καν προσωπικό όφελος. Αλλά η παρανομία ήταν παρανομία. Και καλώς παραιτήθηκε ο κ. Βερνίκος και διευκόλυνε τα πράγματα.

Είναι βέβαια κρίμα γιατί η χώρα μας χρειάζεται ανθρώπους που μπαίνουν στην πολιτική για να προσφέρουν, επαγγελματικά καταξιωμένων ανθρώπων και όχι επαγγελματιών πολιτικών. Και ας πάψουμε πια να δαιμονοποιούμε την επιχειρηματικότητα. Αν η Ελλάδα έχει να επιδείξει κάτι, αυτό είναι η Ναυτιλία και ο Τουρισμός. Για μένα οι εφοπλιστές είναι κεφάλαιο για την Ελλάδα.

Και επιπλέον αυτή την ανακοίνωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων (εμείς οι υπόλοιποι που δεν ανήκουμε εκεί προφανώς ή δεν είμαστε Ανεξάρτητοι  ή δεν είμαστε Έλληνες) δεν την καταλαβαίνω. «…Άλλο ένα νόμιμο αλλά όχι ηθικό, τραυματίζει την πολιτική ζωή», λέει.

Τι είδους αντιπολίτευση είναι αυτή; Πρώτον, παραβιάζει ανοιχτές πόρτες. Εδώ ο ίδιος ο άνθρωπος ομολόγησε την άγνοια του για το ασυμβίβαστο και οι Α.Ε. (Ανεξάρτητοι Έλληνες) έρχονται και τον κατηγορούν και δεύτερον επί της ουσίας, εδώ πρόκειται για ακριβώς το αντίθετο από αυτό που γράφει η ανακοίνωση. Δεν πρόκειται για «νόμιμο αλλά μη ηθικό» αλλά για μη νόμιμο και, τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου, όχι ανήθικο. Αφού έτσι λειτουργεί το εφοπλιστικό σύστημα, τι να κάνουμε; Αυτοί είναι οι κανόνες του επαγγέλματος του κ. Βερνίκου. Αλλά επειδή οι κανόνες αυτοί είναι αντίθετοι με τη σχετική νομοθεσία, ο κ. Γ. Βερνίκος δεν μπορεί να είναι υφυπουργός Ναυτιλίας. Έτσι απλά είναι τα πράγματα.

Dura lex sed lex, σκληρός νόμος αλλά νόμος… Και αν θέλετε τη γνώμη μου, καλά κάνει και υπάρχει αυτός ο νόμος γιατί στη χώρα μας τις περισσότερες φορές η συμμετοχή σε off-shore εταιρείες γίνεται για άλλους, αδιαφανείς λόγους.

Αυτά τα ολίγα (πολλά) για σήμερα, εις αύριον τα σπουδαία. Ο Χατζησοφιάς σήμερα ταξιδεύει στην Ευρώπη για λόγους καθαρά αναψυχής. Ελπίζω όταν επιστρέψει να μας μεταφέρει κάτι από το κλίμα που θα συναντήσει εκεί, γιατί όσο και αν τώρα ο κόσμος έχει μικρύνει, είναι διαφορετικό να ξέρεις τα πράγματα από πρώτο χέρι.