Τσε Γκεβάρα, ένας επαναστάτης από πεποίθηση (μέρος Ι)

Αν απορείτε για τον τίτλο, για μένα οι περισσότεροι γίνονται επαναστάτες από ανάγκη, γιατί δεν πάει άλλο η κατάσταση, συνήθως στη χώρα τους.

Υπάρχουν όμως και οι επαναστάτες «από πεποίθηση», μου έρχεται στο μυαλό ο Γκαριμπάλντι. (Η ζωή του δεν είναι και τόσο γνωστή στη χώρα μας, στα Τρίκαλα τον ξέρουμε περισσότερο σαν δρόμο και αυτό δεν είναι σαρκασμός)

Για τους επαναστάτες εκ πεποιθήσεως λοιπόν η αδικία δεν έχει σύνορα και δεν έχει σημασία που θα ανάψουν την επανάσταση, στη χώρα της ή σε άλλη.

Τέτοιος ήταν και ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, πασίγνωστος φυσικά ως Τσε Γκεβάρα, που σαν αύριο, το 1967 εκτελέστηκε, αν και αιχμάλωτος, σε ένα πολύ μικρό χωριό της Βολιβίας, τη Λα Ιγκέρα.

Το παρατσούκλι «Τσε», είχα διαβάσει σε μια βιογραφία του, του το κόλλησαν στο Μεξικό που ήταν τότε τόπος διαμονής πολλών εξόριστων Λατινοαμερικανών, Κουβανοί αντικαθεστωτικοί που γνώρισε εκεί επειδή τα αργεντινέζικα ισπανικά του τους φαίνονταν αστεία, σαν να ψεύδιζε «Τσε τσε τσε».

Αντίθετα στο νετ διάβασα ότι «Τσε» σημαίνει «Φίλος», πάλι στα αργεντινέζικα ισπανικά και επειδή ο ίδιος τους έλεγε συνέχεια «Τσε» και «Τσε», «Φίλε» και «Φίλε», στο τέλος του το κόλλησαν.

Γεγονός είναι όμως ότι «Τσε» δεν σημαίνει τίποτα στα κουβανέζικα ισπανικά.

Ο Τσε Γκεβάρα γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1928 στο Ροσάριο της Αργεντινής (άλλο διάσημο τέκνο της πόλης αυτής είναι ο Λιονέλ Μέσι – άνευ άλλων συστάσεων), δηλαδή αν ζούσε θα ήταν σήμερα 85 ετών οπότε είναι ένας σύγχρονός μας μύθος.

Δεν μπορεί, θα έχετε δει αυτήν τη φωτογραφία του Τσε που υπάρχει και εδώ. Την τράβηξε ο Κουβανός φωτογράφος Αλμπέρτο Κόρντα το 1960 (συνεπώς ο Τσε ήταν τότε 32 ετών).

Είχα διαβάσει πριν πολλά χρόνια μία συνέντευξή του φωτογράφου σε μια ελληνική εφημερίδα που έλεγε ότι δεν φανταζόταν ποτέ την επιτυχία της φωτογραφίας αυτής και μάλιστα την είχε καταχωνιασμένη κάπου και τη δημοσίευσε πολλά χρόνια αργότερα! Ε λοιπόν, σύμφωνα με ένα περιοδικό τέχνης, η φωτογραφία αυτή είναι η πιο διάσημη φωτογραφία στον κόσμο και σύμβολο του 20^ου αιώνα!

Σαν πραγματικός μύθος που είναι ο Τσε, έχουν γραφεί και τραγούδια γι’ αυτόν. Θα έχετε ακούσει το “Che Guevara” του Λοΐζου, τραγουδημένο απ’ τον Παπακωνσταντίνου.

Εμένα πάντως μ’ αρέσει το “Hasta Siempre” της Nathalie Cardone. Το τραγούδι αυτό το είχα ακούσει σε μια εκπομπή στην τηλεόραση πριν πολλά χρόνια και μου άρεσε πολύ αλλά δεν ήξερα πως το λένε. Το ανακάλυψα τυχαία  χρόνια αργότερα.

Μικρότερος γοητευόμουν από επαναστάσεις και επαναστάτες και  διάβασα αρκετά και για τον Τσε.

Όσο για τώρα, τι να πω… Κάποιος είπε ότι επαναστάσεις είναι οι περίοδοι εκείνοι που οι φτωχοί δεν είναι βέβαιοι για το δίκιο τους, οι πλούσιοι για την περιουσία τους και οι αθώοι για το κεφάλι τους. Αναμπουμπούλα και δεν μπορείς να μείνεις και ουδέτερος. Αλίμονό σου…

Ο Όργουελ πολέμησε με τους Δημοκρατικούς στο Ισπανικό Εμφύλιο, άρα κάτι θα ήξερε παραπάνω. Έγραψε λοιπόν, έστω αλληγορικά, στη «Φάρμα των Ζώων» ότι συνήθως εκείνο που αλλάζει με μια ανατροπή είναι ο καταπιεστής. Αλλά η καταπίεση παραμένει.

Πως το είπε ο Μπακούνιν; Οι αληθινοί επαναστάτες είναι εκείνοι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε.

Η περίπτωση όμως του Τσε είναι διαφορετική.

Συνεχίζεται…