Η ΜΥΤΙΛΗΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ - 2ο ΕΤΟΣ "ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ & ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ"

Το 2ο έτος  (10ος/1990 έως 9ος/1991) είναι το έτος που συνειδητοποίησα τα θέλω μου & διαπίστωσα τα όρια μου και την ισορροπία μεταξύ της λογικής & του συναισθήματος!!!

Για να το κατορθώσω αυτό είχα πολύτιμη συμπαράσταση από συμφοιτητές που πριν δέν γνώριζα, παρά μόνο εξ όψεως και κυρίως από τον Πούλιο από τίς Σέρρες και τον Θύμιο από τα Τρίκαλα!!!
Από τον Πούλιο έμαθα να καπνίζω και να χαίρομαι τίς απλές χαρές της παρέας, από τον Θύμιο το έξυπνο χιούμορ και την αξία της καθημερινότητας!!! Βέβαια υπήρχε και ο συγκάτοικος μου ο Κώστας, αλλά είχε παρέα τον φίλο του Μητσούλη, που υπηρετούσε την θητεία του στην Μυτιλήνη και είχε σχέση με την Ελένη!!! Ο Κώστας ήταν ένα φωτεινό παράδειγμα αποστασιοποίησης από ότι δέν τον αφορούσε αλλά και ένας άνθρωπος που δέν ήθελε δεσμεύσεις, μοιραζόταν τα πάντα ή αδιαφορούσε για τα πάντα π.χ. με την Ελένη είχε σχέση στο 1ο έτος, ενώ δέν θίχτηκε, που η Ελένη μετά από αυτόν έκανε διαδοχικές σχέσεις, με τον Νίκο από την Θεσσαλονίκη και με τον φίλο του Μητσούλη.
Τότε στα μαθήματα που παρακολουθούσαμε ήταν μια καθηγήτρια μας, η οποία προκλητικά με φλέρταρε, δημόσια στο μάθημα αλλά και στο διάλειμμα, λέγοντας μου να μαντέψω το χρώμα των εσωρούχων της!!!
Η καθηγήτρια αυτή, μου είχε αναθέσει μια εργασία για τον Ανθρωπολόγο Franz Boas (1858-1942), έναν Αμερικανό Ανθρωπολόγο που μίλησε για την ολότητα των ανθρωπολογικών ερευνών και την διεπιστημονική προσέγγιση!!! Για την εκπόνηση αυτής της εργασίας μου είχε εμπιστευτεί τίς σημειώσεις της και ένα ξενόγλωσσο βιβλίο της που αναφερόταν στον Μπόας!!!
Όμως εκείνο το Γ΄ Εξάμηνο, ο Φοιτητικός Σύλλογος και εμείς οι φοιτητές αρχίσαμε τίς καταλήψεις στο Παν/μιο και την περιφρούρηση τών πανεπιστημιακών κτιρίων!!! Κύρια αιτήματα μας η θεσμοθέτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων για μας τους μελλοντικούς αποφοίτους και η επαναφορά του τίτλου της Ιστορίας στο Τμήμα και στο πτυχίο!!! Η συγκυρία ήταν μοναδική καθώς η Κυβέρνηση Ν.Δ. & Θ. Κατσίκη, είχε υποβαθμίσει τίς Κοινωνικές Σπουδές και απαξίωσε τους Κοινωνιολόγους, με την κατάργηση του μαθήματος της Κοινωνιολογίας από μάθημα Δέσμης, σε γενικής παιδείας και την αντικατάσταση του από την Πολιτική Οικονομία!!! Μετά εξελίχθηκε σε θρίλερ λόγω της δολοφονίας του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα από Οννεδίτες στην Πάτρας!!!
Τότε έγινε και μια επεισοδιακή κωμικοτραγική φάση, απο μένα, τον Πούλιο, τον Θύμιο, τον Βασίλη & τον Μανώλη!!! Ηταν ένα Σαββατόβραδο και πίναμε κρασί στην ταβέρνα "ΤΟ ΖΟΥΜΠΟΥΛΙ" εκεί κάποιος έριξε την ιδέα να πάμε στο "ΜΠΙΝΕΙΟ" για να τρομοκρατήσουμε τον Χρήστο που έκανε κατάληψη!!! Πήγαμε χτυπούσαμε το κουδούνι και την πόρτα με κλωτσιές και μπουνιές και τρέχαμε μετά να κρυφτούμε!!! Ο Χρήστος φώναζε από μέσα ποιός είναι αλλά δέν εμφανιζόμασταν!!! Του φωνάζαμε απ' έξω "έβγα έξω ρε π....η" καθώς και του χτυπάγαμε με ασβέστη τα τζάμια από πίσω στο κτίριο!!! Εμένα με πιάσανε νευρικά γέλια και δέν μπορούσα να σταματήσω, να γελάω!!! Τότε ο Χρήστος θυμώνει και από τα νεύρα του σπάει το ένα τζάμι παραθύρου!!! Τότε φοβηθήκαμε και τρέξαμε να φύγουμε!!! Κρυφτήκαμε σε μια οικοδομή πιο κάτω και δεν ξέραμε τι να κάνουμε!!! Είπα στους άλλους να πάμε να ηρεμήσουμε τον Χρήστο και να πούμε την αλήθεια!!! Πήγαμε και βρήκαμε μαζεμένους κι άλλους συμφοιτητές μας και τον Χρήστο σε αναβρασμό!!! Είδε ο μακαρίτης ο Θέμις από την Θεσσαλονίκη, λερωμένα τα ρούχα μας και μας κατάλαβε, ενώ ο Χρήστος είπε " είμαι 40% μην πω 50% ότι ήσουν εσύ Πούλιο..."!!! Δέν αποκαλύψαμε την αλήθεια και οι υπόλοιποι έφυγαν στο "ΦΑΝΑΡΙ" για πατσά!!! Εγώ έμεινα να καθησυχάσω τον Χρήστο!!!   
Εν τέλει δέν γινόταν μαθήματα και εμείς οι φοιτητές βρισκόμασταν σε επεισοδιακές καταλήψεις σε άλλα δημόσια κτίρια (Νομαρχία, Δημαρχείο)!!!
Με ειδοποιεί η καθηγήτρια μου με μια συμφοιτήτρια του προηγούμενου έτους (1988) την Ευανθία ότι θέλει τίς σημειώσεις και το βιβλίο της πίσω και αφού στο γραφείο της δέν μπορούσε να πάει, με παρακάλεσε να τα παραδώσω στο σπίτι της στην Χρυσομαλλούσα, που ήταν κοντά στο σπίτι μου!!!
Πήγα με τον συμφοιτητή και φίλο Πούλιο με το παπί του, αλλά εκείνος με άφησε γιατί είχε προγραμματίσει να ταξιδέψει με το πλοίο για Καβάλα και να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι!!!
Με υποδέχθηκε με το μπουρνούζι της και με ρώτησε τι κάνω με τα προσωπικά μου, αν έχω σχέση!!! Της είπα ότι μόλις χώρισα και τότε χτύπησε το τηλέφωνο!!!
Στην άλλη γραμμή ήταν δύο Αγγλίδες φοιτήτριες του προγράμματος ERASMUS  η Helen και η Alex - η καθηγήτρια ήταν συντονίστρια του προγράμματος!!! Είχαν δώσει ραντεβού στην "ΣΕΛΑΝΑ" και με προσκάλεσε για να την συνοδεύσω, για να τίς γνωρίσω και για να γνωρίσουν φοιτητή απο το Τμήμα!!!

Ξύπνησε μέσα μου ο τύπος του "GREEK LOVER" ή καλύτερα του Γιάννη Βόγλη στην ταινία "ΚΟΡΙΤΣΙΑ στον ΗΛΙΟ" είχα και την μουσική της ταινίας σε κασέτα στο σπίτι μου!!!
Στην "ΣΕΛΑΝΑ" τίς βρήκαμε να μας περιμένουν, παίρνοντας το τσάι τους!!! Μας υποδέχθηκαν με χαρά και μιλήσαμε αρκετή ώρα με μεταφράστρια την καθηγήτρια και πρότεινα να πάμε όλοι μαζί σπίτι μου!!! Δέχθηκαν με ευχαρίστηση την πρόσκληση μου η Helen και η Alex ενώ η καθηγήτρια είχε κάποιους ενδοιασμούς αλλά τίς έκαμψα γρήγορα!!! Περάσαμε από ένα ζαχαροπλαστείο και προμηθεύτηκα κρασί και ξηρούς καρπούς!!! Στο σπίτι δέν είχα ειδοποιήσει τον συγκάτοικο μου, ο οποίος είχε παρέα τον Μανώλη από την Κρήτη που μαγνητοφωνούσε την κασέτα μου "Κορίτσια στον Ήλιο"!!! Η έκπληξη τους ήταν αναπόφευκτη και πόσο μάλλον όταν έφερνα την καθηγήτρια μας στο σπίτι μου!!! Γρήγορα όμως συνήλθαν από την αρχική έκπληξη τους και αρχίσαμε να διασκεδάζουμε βάζοντας μουσική και πίνοντας κρασί!!! Σε λίγο εμφανίζεται και ο Θύμιος που τότε έμενε κοντά μου και συγκατοικούσε με τον Μανώλη στου Δαγιούκλα!!! Αρχίσαμε τα μπλουζ και εγώ χόρευα με την Helen!!! Η Helen ήταν μια ψηλή, ξανθιά ροδοκόκκινη τυπική Αγγλίδα και ανταποκρίνονταν στα ερωτικά κελεύσματα μου, αλλά πάνω στον χορό, η καθηγήτρια με πιάνει να χορέψουμε μαζί!!! Τότε μου ρίχτηκε και με τράβηξε στο μπαλκόνι και φιληθήκαμε!!! Η ζάλη του κρασιού και η ερωτική μου διάθεση με έκαναν να μήν αντισταθώ!!! Έχασα όμως την Helen, η οποία μετά από αυτό δέν μου ξανά έδειξε ενδιαφέρον!!!

Τα κορίτσια του ERASMUS έμεναν στα ενοικιαζόμενα δωμάτια του Κόρακα ή κατά τον συμφοιτητή & φίλο μου Θύμιο "στην φωλιά" του Κόρακα!!! Μας κάλεσαν εμένα και τους φίλους συμφοιτητές μου για δείπνο!!! Το μενού ήταν χορτοφαγικό μιάς και δέν έτρωγαν κρέας οι ίδιες!!! Εκεί ήταν καλεσμένες, δύο καθηγήτριες μας και τα περιθώρια δράσης μας ήταν περιορισμένα!!! Τελικά απομονώθηκα με την Helen, για να παίξουμε τάβλι!!! Κάτι πήγαινε να γίνει αλλά εμφανιζόταν η καθηγήτρια μας και μας έκοβε κάθε πιθανότητα ερωτισμού!!! Από κεί και ύστερα η παρέα με τα κορίτσια του ERASMUS είχε κοινωνικό χαρακτήρα!!!
Στην πολυκατοικία που έμενα με τον Κώστα, εγκαταστάθηκαν και δύο νέες φοιτήτριες στον 3ο όροφο, η Μαρία και η Εύη από την Χαλκιδική!!! Γνωριστήκαμε και κάναμε παρέα!!! Τα κορίτσια ήταν ευχάριστα και βγαίναμε μαζί, για καφέ και ποτό!!! Την Μαρία την διεκδικούσαν δύο φίλοι μου, ο Μανώλης και ο Πούλιος, ενώ την Εύη κανένας αρχικά, όχι γιατί δέν ήταν όμορφη, αλλά είχε τότε σχέση!!!
Όμως όπως λέει η παροιμία "μάτια που δέν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται" και η φοιτητική ζωή θέλει ελευθερία - ανεξαρτησία από προηγούμενες σχέσεις και μάλιστα από μακρυά!!! Μετά νέα πρόσωπα και άλλες καταστάσεις δημιουργούν την αίσθηση της περιπέτειας και της νέας γνωριμίας!!!
Έτσι και η Εύη ζήτησε από τον φίλο της στην Χαλκιδική να χωρίσουν!!! Εκείνος "πήρε των ομματιών του" και ήρθε στην Μυτιλήνη να την μεταπείσει!!! Δέν κατάφερε τίποτα και έφυγε "κενός" όπως ήρθε!!! Αλλά και ο Μανώλης που διεκδικούσε την Μαρία, βρήκε "τοίχο" άρνησης και το πήρε κατάκαρδα!!! Προσπάθησα εγώ και ο Θύμιος που συγκατοικούσε να τον κάνουμε να την ξεχάσει, αφού "τι είχε και τι έχασε" αλλά ήταν απαρηγόρητος!!! Πρώτη φορά τον έβλεπα σε τέτοια αξιοθρήνητη κατάσταση και δέν μπορούσα να τον καταλάβω!!!
Τελικά έφυγε για την Κρήτη και γυρνώντας της έφερε ένα κρητικό μαχαίρι, δώρο, καθώς και κάτι ερωτικές μαντινάδες, για να την συγκινήσει, αλλά μάταια!!!
Τον καιρό της απουσίας του η Μαρία έκανε σχέση με τον Πούλιο, ο οποίος την ερωτεύτηκε σφόδρα!!! Κρατούσαν μυστική την σχέση τους, για να μήν πληγωθεί ο Μανώλης, αλλά κι αυτός είχε "μουλαρώσει"!!!
Μας κάλεσαν για φαγητό, εμένα & τον Πούλιο, τα κορίτσια του 3ου κρυφά από τον Μανώλη!!! Είχαν στήσει ένα ρομαντικό περιβάλλον τα κορίτσια, με φωτισμό χαμηλό, κεριά αναμμένα και αισθησιακή μουσική που παρέπεμπε σε ερωτική πανδαισία και από κείνο το τραπέζι θα βγαίναμε ζευγάρι εγώ με την Εύη!!! Αναπάντεχα χτυπάει το κουδούνι της πόρτας και να 'σου εμφανίζεται ο Μανώλης, ανήσυχος!!! Είχε μάθει για τον Πούλιο και την Μαρία και ήρθε για της ζητήσει εξηγήσεις!!! Μας χάλασε την βραδιά και δέν υπήρχε διάθεση για να συνεχίσουμε!!!
Μετά από αυτό η Εύη δέν έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για μένα, αλλά και εγώ δέν είχα κάνει αισθητό το ενδιαφέρον μου, παρά μόνο μια φορά!!!
Είχαμε πάει για ποτό στην "ΝΙΡΒΑΝΑ" ένα μπάρ που στεγαζόταν σε ένα νεοκλασσικό με σκηνικό ύφος Μπαρόκ, απέναντι από το "ΜΠΙΝΕΙΟ" αφού διασκεδάσαμε και ήπιαμε, επιστρέφαμε με τα πόδια στα σπίτια μας, μαζί!!! Στήν Καβέτσου απέναντι από το "ΠΑΡΚΟ" την πλησίασα για να την φιλήσω, αλλά τραβήχτηκε και μου είπε ότι με βλέπει μόνο φιλικά!!! Έπιασα πάτο και ήταν η πρώτη φορά που έφαγα "χυλόπιτα"!!!
Το ξεπέρασα γρήγορα και κάκιζα τον εαυτό μου, που έκανα την κουταμάρα χωρίς να έχω άλλες ενδείξεις να της την πέσω!!!
Από κεί και ύστερα δέν υπήρχε άλλη εκδήλωση ενδιαφέροντος για σχέση, από μένα, για μεγάλο χρονικό διάστημα!!!

Μετά τίς γιορτές των Χριστουγέννων και τής Πρωτοχρονιάς, αρχές του 1991 μας εισήγαγε ο συγκάτοικος μου, ο Κώστας στον κόσμο της χαρτοπαιξίας και κυρίως του πόκερ!!!
Υπήρχε βέβαια η ενασχόληση μας με την χαρτοπαιξία, κυρίως την δηλωτή, με αντίπαλα ζευγάρια, εγώ με τον Κώστα και ο Πούλιος με τον Θύμιο!!! Αλλά παίζαμε χωρίς χρήματα και για το γόητρο!!! Δέν θυμάμαι ποιός κέρδιζε, αλλά θυμάμαι ότι γελούσαμε και διαδραματίζονταν ωραία σκηνικά!!! Εγώ τότε χρησιμοποιούσα κάτι γιατροσόφια για την τριχόπτωση - η τριχόπτωση μου είχε αρχίσει τον 10ο του 1990 - που ήταν λάδι μυτιληνιό και συγκεκριμένα από το Πλωμάρι & λεμόνι στυμμένο, τα οποία έβαζα στις ρίζες των μαλλιών μου, για κάμποση ώρα!!! Όμως καθώς παίζαμε έσταζε το παρασκεύασμα και έπεφτε στο τραπουλόχαρτο που κρατούσα και το λέρωνε!!! Οι υπόλοιποι πρόσεχαν την σταγόνα μήν στάξει και με προειδοποιούσαν για την προλάβω!!!
Αλλά εκείνο που θα μας καθήλωνε και ήταν δημοφιλές παίγνιο ήταν το πόκερ!!! Παίζαμε λεφτά και είχε μια μορφή κερδοσκοπίας!!! Τακτικοί θαμώνες στο σπίτι μου ήταν ο Πούλιος, Θύμιος, Σταύρος, Χρήστος, Μανώλης, Βασίλης, Πάρης και μερικές φορές ο Γιάννης από την Βοιωτία (1ος εισακτέος στο Τμήμα το 1989)!!!
Στο πόκερ αφιερώναμε πολύ χρόνο από την φοιτητική μας ζωή και μερικές φορές το παρατραβάγαμε!!! Ξεκινούσαμε στίς 12.00 και τελειώναμε στίς 03.00 τα ξημερώματα της άλλης μέρας!!! Επίσης και χρήμα με μεγάλους χαμένους, τον Σταύρο που έπαιζε πάντα ανορθόδοξα, εμένα, τον Χρήστο, Μανώλη - αυτό που τον έσωνε είναι ότι δεν του άρεσε το πόκερ και δέν έπαιζε πολύ - τον Θύμιο!!! Μεγάλος κερδισμένος ήταν ο Πούλιος, ο οποίος έβγαζε μεροκάματο, ο Πάρης που είχε πάντα ρέντα και ο Κώστας που έπαιζε πάντα συντηρητικά και λίγα λεφτά!!!
Παρόλα αυτά υπήρχε και η διδασκαλία στο Τμήμα, την οποία παρακολουθούσα ανελλειπώς!!! Είχα προμηθευτεί ένα δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι, στο οποίο μαγνητοφωνούσα του καθηγητές μου κατά την παράδοση στίς διαλέξεις τους!!! Όμως δέν είχα χρόνο για να απομαγνητοφωνήσω τίς διαλέξεις τους και χρήματα για να ξοδεύω σε κασέτες και δέν έκανα χρήση παρά ένα εξάμηνο!!! Άλλαξα την χρήση του για να καταγράψω την προφορική ή βιωματική ιστορία, των γονιών μου, των παππούδων μου και άλλων συγγενών!!!   
Στίς 7 Μαρτίου του 1991 ηχογραφήσαμε, εγώ, ο Πούλιος, ο Θύμιος, ο Κώστας & ο Σταύρος δύο κασέτες 90 λεπτών, τίς μέχρι τότε εντυπώσεις μας από τίς σπουδές μας, τους συμφοιτητές μας και την επικαιρότητα της εποχής!!! Αυτό το ντοκουμέντο έχει διασώσει πολλά γεγονότα της εποχής εκείνης και το ανακαλώ πολλές φορές για να θυμηθώ την τότε ζωή μου!!!
Ο χρόνος κυλούσε ήσυχα ανάμεσα στίς εξεταστικές Φεβρουαρίου & Ιουνίου 1991!!! Εκτός από δύο γεγονότα : 
- Η Απογραφή Πληθυσμού, Κατοικιών, Ακίνητης Περιουσίας, ήμουν απογραφέας στην περιοχή Λαζαρέτο της Μυτιλήνης!!! Ήταν μια συνοικία, πολύ αραιοκατοικημένη και με φτωχικά σπιτάκια, ο δε πληθυσμός προερχόταν από την απέναντι μικρασιατική ακτή, πρόσφυγες ή απόγονοι προσφύγων του 1922!!! Η εμπειρία αυτή ήταν μεγάλη για να γνωρίσω, πρόσωπα και νοοτροπίες από τον ελληνισμό της Ανατολίας!!! Αλλά και η αμοιβή μου, με βοήθησε για να κάνω αγορές καταναλωτικού χαρακτήρα : ένα λευκό LEVI'S 501 & το Λεξικό Κοινωνικών Επιστημών της UNESCO!!!
- Το πάρτυ της Ελένης από την Κρήτη και του Κώστα του συγκατοίκου μου, στις 21 Μαΐου 1991, στο σπίτι της Ελένης και της Χριστίνας!!! Στο πάρτυ αυτό έκανα πολλά ευτράπελα!!! Πρώτα απ΄όλα έκοψα από μια γειτονική αυλή τριαντάφυλλα και πρόσφερα σ' όλες τις γυναίκες στο πάρτυ!!! Ήπια, χόρεψα και διασκέδασα με την καρδιά μου, με όλες τις γυναίκες!!! Στο πάρτυ ήταν κι η Φανή που από το 1ο έτος μου άρεσε, αλλά είχε σχέση με έναν περιβαλλοντολόγο και δέν υπήρχε περίπτωση να της μιλήσω!!! Βέβαια αποχώρησε νωρίς μεθυσμένη υποβασταζόμενη από το φίλο της!!! Τελικά κατέρρευσα από το μεθύσι και έκανα εμετούς!!! Με ξάπλωσαν στο πάτωμα!!! Γύρω - γύρω είχαν μείνει οι καλεσμένοι από το πάρτυ και με παρακολουθούσαν!!! Τούς έλεγα να φύγουν για να μην με βλέπουν σ΄αυτή την κατάσταση, ενώ η Στέλλα από την Μυτιλήνη έπαιρνε στο τηλέφωνο το Ιατρικό Κέντρο Καλλονής για οδηγίες!!! Εν τέλει μου φέρανε καφέ σκέτο και φιλοξενήθηκα μέχρι το άλλο πρωί!!! Έφυγα ντροπιασμένος για την κατάσταση που δημιούργησα και ζήτησα συγνώμη!!! Δέν είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο ποτέ πριν ούτε μέχρι σήμερα!!!
Ένα ατυχή περιστατικό που διαδραματίστηκε τίς μεταμεσονύχτιες ώρες έξω από την πολυκατοικία του Καραγκιόζη, ήταν η αιτία για να μετακομίσω αναγκαστικά στο 2ο διαμέρισμα μου, κατά την διάρκεια των σπουδών μου στην Μυτιλήνη!!! Όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας "κάθε εμπόδιο για καλό", βρήκα ένα βολικό διαμέρισμα κοντά στο πρώτο!!!

Το διαμέρισμα ήταν ένα μικρό καλοδιατηρημένο ημιυπόγειο ( τα παράθυρα έβλεπαν πεζοδρόμιο) με ενιαίο χώρο κουζίνα, καθιστικό, υπνοδωμάτιο & WC, αλλά είχε ένα μειονέκτημα : ο εσωτερικός τοίχος, το χώριζε από την κρεβατοκάμαρα του ιδιοκτήτη και δέν μπορούσα να κάνω φασαρία ή να φέρνω κόσμο το βράδυ!!! Παρόλα αυτά τα έκανα και τα δύο, τα επόμενα δύο έτη που έμενα εκεί!!!
Τον Ιούλιο του 1991 φιλοξένησα τίς αδερφές μου για πρώτη και τελευταία φορά στην Μυτιλήνη!!! Ήταν τότε και οι δύο φοιτήτριες στην Θεσσαλονίκη και ήρθαν για διακοπές!!! Με περιτριγύριζαν τότε όλοι οι φίλοι συμφοιτητές μου, για να τίς γνωρίσουν, αλλά εγώ τίς είχα από κοντά και τίς προστάτευα - τρομάρα μου - από τα τίς κακοτοπιές, λές και στην Θεσσαλονίκη δέν θα έκαναν σχέσεις!!! Τελικά με βοήθησαν στην μετακόμιση και θυμάμαι πώς περάσαμε ωραία και μόνο μια φορά ανησύχησα που άργησαν να γυρίσουν από την πλαζ του ΕΟΤ στα Τσαμάκια!!!
Τότε φιλοξενούσε και ο Πούλιος τον δίδυμο αδερφό του Παναγιώτη και έναν φίλο τους, τον Χρήστο, φοιτητή Οδοντιατρικής!!! Κάναμε όλοι μαζί παρέα με την συμμετοχή της Μαρίας που είχε σχέση ο Πούλιος και της Εύης από την Χαλκιδική!!!